WYCIECZKA KLUBOWA DO WROCŁAWIA 21.02.2016


MUZEUM HISTORYCZNE - PAŁAC KRÓLEWSKI, oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia kontynuuje działalność Muzeum Historycznego Miasta Wrocławia otwartego w 1948 roku w Ratuszu, które kilka lat później włączono do Muzeum Śląskiego. W 1965 roku Prezydium Rady Narodowej powołało nowe, oddzielne Muzeum Historyczne we Wrocławiu z siedzibą w Ratuszu. Od 2000 roku Muzeum jest jednym z oddziałów Muzeum Miejskiego Wrocławia, a od 2008 roku działa w nowej siedzibie – Pałacu Królewskim. Muzeum Historyczne gromadzi i udostępnia zabytki z zakresu historii i sztuki dotyczące dziejów Wrocławia, wyroby rzemiosła artystycznego oraz ikonografię Wrocławia w tym grafiki, ryciny i fotografię. W skład zbiorów Muzeum wchodzą kolekcję dokumentów i druków ulotnych, plakatów, sztandarów. Unikatowa jest kolekcja ilustrująca historię wrocławskich teatrów. Bogate zbiory Muzeum prezentowane są na wystawie stałej „1000 lat Wrocławia” oraz na licznych wystawach czasowych. Muzeum jest również organizatorem wielu wydarzeń kulturalnych, sesji naukowych i wykładów.

        Wystawa - "Andrzej Heidrich. Malarz polskich banknotów"

        Wystawa - "Arcydzieła malarstwa polskiego XIX/ XX w."

        Wystawa - "Szopki bożonarodzeniowe w kulturze chrześcijańskiej"


ARSENAŁ MIEJSKI zwany również Arsenałem Wrocławskim lub Arsenałem Mikołajskim należy do najciekawszych zabytków architektury mieszczańskiej Wrocławia. Jest budynkiem o planie nieregularnego czworoboku, który otacza wewnętrzny dziedziniec. Jego historia rozpoczyna się w 1459 roku, kiedy to rajcy miejscy dokonali przeglądu rezerw żywności w mieście. Okazało się, że w czasie oblężenia miasta wystarczą one tylko na osiem dni. W tym okresie Wrocław narażony był na atak wojsk czeskiego króla Jerzego z Podiebradów (1458-1471). Dlatego jako pierwsze w 1459 roku zbudowane skrzydło południowe z przeznaczeniem na spichlerz. Jego długość wynosi 72 m a grubość murów 1,5 m. Kolejne, północne zostało wkomponowane do murów miejskich i pochodzi z około 1490 roku. Ma 30 m długości i 3,5 m szerokości. Zachodnie pochodzące z około 1570 roku od początku aż do końca XIX wieku, przeznaczone jako magazyn broni i taborów. Jego wymiary to 33 m długości i 6 szerokości. Skrzydło wschodnie z 1658 roku jest elementem zamykającym dziedziniec Arsenału. Grubość jego murów to około 2 m. Poza tymi czterema skrzydłami w skład całej budowli wchodzą również dwie wieże. Wieża północna (baszta) jest pozostałością XIV - wiecznej, drugiej linii murów obronnych o grubości ponad 2,5 m. Wysokość baszty wraz z dachem wynosi 20,5 m. Jej mury posiadały strzelnice, później przerobione na okna. Druga wieża - półokrągła ma wysokość 13 m. Budynek Arsenału nie posiada prawie wcale ozdób architektonicznych. Z pozoru surowy w formie, po przekroczeniu progów zachwyca swoimi wnętrzami o niespotykanej już gdzie indziej konstrukcji ciesielskiej. Nawiązują one do wnętrz niezrachowanych spichlerzy śląskich i z tego powodu jest on jednym z ciekawych obiektów tego typu w Polsce. Wewnętrzny dziedziniec urozmaicony sylwetkami dwóch baszt i studnia wyciągową z 1620 roku jest jednym z najbardziej malowniczych zakątków Wrocławia, chętnie wykorzystywanym przez zespoły muzyczne i teatralne. Obecnie w Arsenale mieszczą się trzy instytucje: MUZEUM ARCHEOLOGICZNE, MUZEUM MILITARNE oraz Archiwum Budowlane.






        Wystawa - "Średniowieczny skarb z Głogowa"


Korzystając z okazji obejrzeliśmy również prezentowaną w MUZEUM ARCHEOLOGICZNYM wystawę "Ukraina przed wiekami" oraz stałą ekspozycję dotyczącą historii Śląska.

        Wystawa - "Ukraina przed wiekami"

        Wystawa - "Śląsk Starożytny - epoka kamienia i początek epoki brązu"

        Wystawa - "Śląsk średniowieczny"


W MUZEUM MILITARIÓW mieliśmy okazję obejrzeć kolejne niezwykle interesujące ekspozycje:.

Broń Dawna - wystawa prezentuje oręż i zabytki o tematyce militarnej od czasów epoki kamiennej aż po XVIII wiek. Otwiera ją fragment średniowiecznego krzyża pokutnego z wyobrażeniem kordu, jednosiecznej broni popularnej schyłku XV i w początkach XVI w. Uwagę zwracają zabytki epoki brązu, w tym miecze i groty strzał, a także eksponaty z czasów rzymskich. Wyeksponowano również broń drzewcową, wśród której są nabijane kolcami wekiery (odmiana maczugi) oraz szesnastowieczne halabardy, stanowiące niezwykle groźne uzbrojenie piechoty łączące cechy topora bojowego i piki. Towarzyszy im szponton – rodzaj broni drzewcowej rzadko używanej w bitwie, częściej służącej jako oznaka godności wojskowej. Na wystawie znajduje się również kolekcjach broni siecznej m.in. dwuręczne miecze. Dodatkową dekorację tworzą powieszone na ścianach elementy broni ochronnej, w tym przyłbica i naplecznik zbroi maksymiliańskiej z XVI wieku.

Broń Palna - jedną z głównych atrakcji Arsenału stanowi stylizowana na wygląd oryginalnych magazynów uzbrojenia, sala broni palnej. Od wejścia rzuca się w oczy duża ilość broni ustawiona na stelażu (stojaku) przypominającym dawne urządzenia arsenałowe. Można tu obejrzeć długą broń palną – karabiny, począwszy od skałkowych z początku XVIIII wieku aż do Kałasznikowa oraz pistolety maszynowe – od Bergmanna do PM wz. 63. Nie zabrakło również broni maszynowej – wielkokalibrowe karabiny maszynowe (WKM) ciężkie (CKM) i ręczne (RKM). Szczególną uwagę powinien wzbudzić radziecki ckm krzywolufowy. Prezentowana broń uzupełniona jest amunicją i elementami wyposażenia np. ładownicami i przybornikami. Na wystawie znajdują się także 82 mm moździerz batalionowy wz. 37 i 120 mm moździerz pułkowy wz. 43 – prod. sowieckiej.

Hełmy wojskowe - wystawa prezentowana jest w sali im. Jacka Kijaka. Pochodzący z Warszawy Jacek Kijak dla muzealników i znawców militariów na całym świecie to niekwestionowany autorytet w zakresie wiedzy o hełmach. W 1999 roku przekazał muzeum gromadzoną przez siebie wyjątkową, unikatowy na skalę Europy kolekcję hełmów. Muzeum Militariów prezentuje najciekawsze egzemplarze z tej kolekcji, zaczynając od zabytków z XVIII i XIX wieku a kończąc na czasach współczesnych. Nie brakuje tam hełmów z odległych zakątków świata, takich jak kraje azjatyckie, są to zarówno hełmy stalowe, kaski, pikielhauby, hełmy tropikalne, hełmy lotnicze, motocyklowe i hełmofony. Na suficie umieszczono kilkadziesiąt hełmów polskich wz. 50. Uważny widz zauważy, mimo że są to hełmy tego samego wzoru, różnią się kolorem, połyskiem, rysunkiem orła, czy drobnymi szczegółami w kształcie.

Broni Biała - na wystawie zaprezentowany jest chronologiczny, niemal kompletny przegląd białej broni żołnierza polskiego od XVIII w. do czasów współczesnych. Znajduje się tu wyjątkowo cenna kolekcja szabel i innej broni siecznej. Każdej szabli, pałaszowi czy tasakowi towarzyszy właściwa ikonografia pomagająca widzowi w zrozumieniu tematu. Począwszy od powstania styczniowego są to fotografie, na których w rękach powstańców widać podobną broń jak ta prezentowana w gablotach. Uzupełnienie stanowią obrazy przedstawiające postacie z szablą. Na szczególna uwagę zasługuje obraz Wojciecha Kossaka „Bitwa pod Kircholmem” namalowany w 1925 roku.

        Wystawa broni