DZIELNICE GLIWIC

Ligota Zabrska

Ligota Zabrska (niem. Ellguth-Zabrze) - dzielnica miasta Gliwice od 1 stycznia 1927 roku. Nazwa Ligota dzisiaj Ligota Zabrska w źródłach historycznych pojawia się po raz pierwszy w 1297 roku. W latach ok. 1465 właścicielem Ligoty był Jan IV syn księcia Kazimierza Oświęcimskiego. Wg spisu w 1885 roku w Ligocie Zabrskiej mieszkało 790 katolików. Od powstania gliwickiej huty – 1794 zatrudniali się tam także chłopi z Ligoty. Następnie pracowali przy budowie kanału Kłodnickiego oraz przy budowie kolei. Na polach górniczych nadanych jeszcze 20 marca 1860 roku, przedsiębiorstwo "Oehringen Bergbau" w 1913 roku rozpoczęto budowę nowej kopalni. Eksploatację rozpoczęto w 1916 roku, a kopalnię nazwano "Sośnica". Jedynym wielkim zakładem przemysłowym w samej Ligocie była cegielnia, w swoim czasie uznana była nawet za jedną z nowocześniejszych na Górnym Śląsku. W 1934 roku produkowała blisko 7 mln cegieł rocznie i zatrudniała 60 pracowników. Staraniem ks. J. Jagły utworzono z parafii Piotra i Pawła - lokalię św. Józefa w Ligocie Zabrskiej. W 1924 r. ks. Jagło dowiedział się, że pewna rodzina sprzedaje w Ligocie swój majątek, tj. domy zabudowania i rzeźnię. Z nabytych obiektów utworzono po odpowiedniej przebudowie kościół i probostwo. 21 września 1925 r. kościół był już gotowy a 11 listopada został poświęcony ku czci św. Józefa. Kościół nie wykazuje cech stylowych, gdyż został pomyślany jako tymczasowy. Jedną z najstarszych instytucji Ligoty jest szkoła. Pierwsze wiadomości o niej pochodzą z 1801 roku. W 1928 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły podstawowej, którą oddano do użytku w 1930 roku, zaś stary budynek przekształcono na cele gospodarcze. Na terenie dzielnicy znajdują się między innymi centrum handlowe Europa Centralna, węzeł autostrad A1 i A4, druga co do wielkości w Polsce giełda samochodowa, KWK Sośnica-Makoszowy, a także przepływa rzeka Kłodnica, która wyznacza granicę między Ligotą Zabrską a Sośnicą.

EMITENT:	Gliwicki Klub Kolekcjonerów
ROK:	2022